กรรมจากการทำแท้ง



"กิจโฉ มนุษะ ปฏิภาโพธิ์" การเกิดเป็นมนุษย์นั้นแสนยาก

เป็นพระพุทธพจน์ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

ในครั้งหนึ่งพระสารีบุตรเคยทูลถามพระพุทธองค์ว่า...

"การเกิดเป็นมนุษย์นั้นมีโอกาสมากน้อยเพียงใดพระเจ้าข้าฯ"

พระพุทธองค์ไม่ตรัสอะไรเลย แต่ทรงใช้นิ้วมือแตะลงบนพื้นดินแล้วชูขึ้น
ตรัสตอบกับพระสารีบุตรว่า...

"มีเพียงแค่นี้... สารีบุตร" นั้นหมายถึงสรรพสัตว์ที่ต้องไปเวียนว่ายตายเกิด

ในภพภูมิต่างๆ มีจำนวนมากเทียบเท่ากับดินทั่วไปทั่วพื้นปฐพีแต่ที่สามารถ

เกิดไปเป็นมนุษย์ได้... มีเพียงแค่ดินที่ติดปลายนิ้วของพระพุทธองค์เท่านั้น

การทำแท้ง คือ การฆ่าคน เป็นฆาตกรฆ่าลูกในไส้ของตนเอง ไม่ว่าผู้นั้นขึ้นชื่อว่าแม่หรือพ่อก็ล้วนเป็นหุ้นส่วน

กรรมมหันต์นี้ด้วยกันทั้งคู่ ไม่ต้องโยนบาปให้กันและกัน ไม่ต้องโยนผิดป้ายโทษว่าใครเป็นต้นเหตุ

สุดท้ายได้รับกรรมอย่างสาสมด้วยกันทั้งคู่ ความจริงเรื่องการทำแท้งเป็นผลสุดท้ายของความชั่ว

ที่ได้รับการไตร่ตรอง วางแผนทำลายหลักฐานการก่อความชั่ว ส่วนเหตุนั้นมาจากการที่บุคคลขาดการสำรวม

ทั้งกายกรรม วจีกรรม และมโนกรรม เห็นความมักมากในกามอารมณ์เป็นของสนุกอย่างไร้ยางอาย

ขาดความศรัทธาและขาดความเคารพในธรรม ไม่เชื่อเรื่องบาปบุญคุณโทษ

ความประพฤติที่ประมาทท้าทายต่อธรรม ในเกรงกลัวไม่ละอายต่อบาปใดๆ ทั้งสิ้น

ผลกรรมจากการทำแท้งพระพุทธองค์ยังได้ตรัสอีกว่า...



ผู้ที่เคยทำแท้ง ขณะมีชีวิตจะได้รับผลกรรมสนองจากโรคร้าย ป่วยหนัก   อายุสั้น
การถูกขัดขวางไม่ให้พบความเจริญ มีความฉิบหายมาสู่ตนอย่างหาสาเหตุไม่ได้...